Hedde jeuk?
Wekenlang werd toegeleefd naar deze avond. En nee, niet omdat we smachtten naar het einde van de competitie, ook niet omdat Rikkert zijn batje na vanavond aan de wilgen zou hangen, zeker niet omdat kampioenen in het zonnetje gezet zouden worden.
Nee, deze avond was het vervolg op een eerdere legendarische ontmoeting tussen Irene 3 en JCV 5. Op dit vervolg keken de mannen en vrouwen van Irene, alsmede de kerels van JCV al weken naar uit. De stand in de competitie, gezamenlijk op een tweede plek, verraadde de desinteresse in het kampioenszonnetje, al waren er genoeg jaloerse blikken richting de jubilarissen die traditiegetrouw de tap mochten leeglurken.
De eerdere ontmoeting, o ja, liep na 10 potjes tafeltennis uit op een drankfestijn vol gezelligheid, welke eindigde op het moment dat de Tilburgse haan kraaide. Ditmaal moest er ook getafeltennist worden, helaas…. Een blik op beide opstellingen was voor de bookmakers het sein om massaal op 5-5 in te zetten. Deze teams ontlopen elkaar niks, nou ja bijna niks dan….
Aan de bar werd de speciaal voor deze gelegenheid ingehuurde Sven flink op de proef gesteld, terwijl aan de groene tafel lachend werd gestreden om de punten. En daar er door niemand iets werd cadeau gedaan, koersten we af op een gelijkspel.
Hup batjes in de tas, voor een enkeling het batje de wilgen in (al was die in de verste verte niet te vinden). Einde tafeltennis voor vanavond. Tot zover niks bijzonder, denkt u als lezer. Wat maakte deze ontmoeting tussen JCV 5 en Irene 3 nou zo speciaal? De details, gespreksonderwerpen, uitspraken, afspraken, nieuwe tradities, zullen uit de doeken worden gedaan door Martine, vanuit perscentrum Hilversum speciaal naar Vught gereisd voor deze avond……
Dankjewel Rikkert tot dusver, je verlangt wel wat van mij. Ik kan me niet alles meer herinneren ben ik bang, dit ligt niet aan de hoeveelheid bier die ik genuttigd had, maar jullie praatten zoveel J. Maar goed ik had inmiddels een wereldreis achter de rug en na om 7u thuis te zijn vertrokken kwam ik rond 20.45u in Vught aan. Natuurlijk werd er even bij gekletst en moest er koffie gedronken worden. Peter vond het maar niks en drong erop aan dat ik me maar eens om ging kleden. Ik deed alles op mijn dooie gemakje, ik was dermate van de leg gebracht door een opmerking van Michael en Peter dat ik eerst even bij moest komen. Helaas kan ik dit hier niet melden, ik ben er nog steeds niet helemaal van bijgekomen. Net zoals Rikkert zal ik niet teveel over het tafeltennis uitweiden, Goewie en Mies speelden goed, ik KUT, ik bedoel niet zo goed en daarmee komen we meteen op het moment van de avond.
Ik speelde tegen Michael en kwam 2-0 achter, knokte me terug tot 2-2 en in de vijfde na het wisselen van speelhelft miste ik een knoeperd van een kans waardoor heel per ongeluk kut uit mijn mond floepte. Ok, het was wat hard misschien, maar wat daarna volgde maak je niet elke week mee. Marco (mijn held van de avond echt waar) die naast ons stond te spelen riep even hard meteen monter: “waar hedde jeuk…?” Het spel viel op alle 6 de tafels stil en menig bulderlach klonk door de zaal. Wat een gevatte opmerking en wat een moment… Ik verloor de pot het deed er niet toe maar de toon was gezet.
Gijs pakte nog een potje dubbel mee waardoor wij dit seizoen op een ongeslagen status afstevenden….En toen kwam de pot der potten. Ik had de eer tegen Rikkert de laatste wedstrijd uit zijn carrière te spelen. Hij keek me nog met zulke lieve puppyogen aan maar ik had geen medelijden. De eerste twee sets beukte ik er aardig op los, vervolgens werd het spel stilgelegd voor een waardig afscheidscadeau. Nou ja waardig. Misschien dat het schilderij bij Rikkert mooi op het toilet staat, ik weet het niet. De volgende keer als we de oefenwedstrijd tegen jullie spelen lijsten we de foto wel in hoor Rikkert, daar heb je tenminste wat aan.
Tja en wat betreft de rest van de avond… BIER BIER BIER en spa rood voor Michael. De tap werd leeg gelurkt, er werd op de tafel gedanst, Limburgse muziek gedraaid, door Peter live gezongen, Dick op de hoogte gebracht van de stand, een nieuwe whatsapp groep gestart en vooral niet aan de kater van morgen gedacht. Midden in de nacht werd een taxi gebeld en kwam aan deze avond helaas een eind.
Mannen ik wil jullie namens Irene 3 ontzettend bedanken, wat wij in twee seizoenen hebben meegemaakt, de vriendschappen die zijn gesloten, de mooie avonden die we beleefd hebben. Onvergetelijk! Gefeliciteerd met de tweede plek, we zien jullie graag over een paar maanden weer. We kijken nu al uit naar de vorstelijke maaltijd die Dick ongetwijfeld voor ons gaat bereiden en natuurlijk weer een leuke avond die we gaan beleven.
Houdoe!
Rikkert, verantwoordelijk voor deel 1 van dit wedstrijdverslag
Martine, verantwoordelijk voor deel 2 van dit wedstrijdverslag
copyright by ttvirene.nl • site by miesart.com
